Wynikami wyborów do parlamentu europejskiego można być przerażonym. Rozmiar sukcesu tych, którzy chcą Unię demontować jest znaczący. Może to skończyć się paraliżem organizmu europejskiego. Ma to szczególne znaczenie w momencie, gdy Europa winna być przygotowana na stracie z Putinem. Siły który odniosły wczoraj sukces (Marie Le Pen czy nasz komediant Korwin-Mikke) to zwolennicy Putina lub lepiej siły, którymi Putin skutecznie w Europie manipuluje.
Sytuacja ta pozbawi dalej znaczenia parlamentu europejskiego. Tym samym osłabi też komisję europejską czyli tą namiastkę rządu UE. Dodatkowego znaczenia może natomiast nabrać Rada Europejska będąca „parlamentem” przedstawicieli poszczególnych rządów narodowych. Na szczęście instytucje UE są dość elastyczne i takie przesunięcie centrum decyzyjnego jest możliwe. Może też europejska opinia publiczna otrzeźwieje widząc co się stało.
Gdy chodzi o Polske zatrważająca jest niska frekwencja. Polacy wedle badań zadowoleni z uczestnictwa w Unii (70%) nie idą do wyborów (23% biorących udział). To mówi samo za siebie o poczuciu rozsądku i obywatelstwa. Nad przyczynami tego stanu rzeczy będzi wypadło się zastanawiać.
Najbardziej zadziwiająca jest Francja i 25% dla Frontu Narodowego. Świadczy to o bardzo głębokim kryzysie nie tylko politycznego życia we Francji ale i francuskiej kultury oraz francuskiego życia intelektualnego, kiedyś wiodącego w Europie. Z jednej strony dziwaczni postmoderniści (większość z nich to rozczarowani do komunizmu mędrkowie) i w reakcji na to prostacki nacjonalizm i Le Pen, którą chce bronić chrześcijaństwa w Europie na spółkę z Putinem. Jest to też Francja, która sprzedaje Putinowi Mistrale itd. Itd., Francja która z pewnością nie będzie rozumiała i nie będzie chciała zrozumieć polskich interesów. Znacznie więcej rozsądku zdają się zachowywać Niemcy, choć i tam po raz pierwszy przebili się nieco eurosceptycy z „Alternatywy dla Niemiec”. W pełni eurosceptyczne Niemcy oznaczałyby oczywiście koniec Europy jaką znamy a także powrót dla Polski do sytuacji, którą definiowano jako położenie „między Moskwą a Berlinem”. To jednak jeszcze nie nastąpiło i Europa ma szanse wciąż się obudzić. Do tego jednak potrzebne jest też przebudzenie w Polsce – proeuropejskie przebudzenie, aby nie przebudzić się z ręką w nocniku, który podstawia ktoś taki jak Korwin-Mikke. Być może takie wyniki europejskich wyborów były potrzebne, aby dokonano powszechnej refleksji czym jest idea europejska i dlaczego jest tak potrzebna.
