Przewidywania dotyczące przyszłości Rosji są skrajnie rozbieżne. Jest to uderzające i winno wzbudzić pilną uwagę.
Z jednej strony są prognozy mówiące o możliwości terytorialnego rozpadu Federacji – jak przewidywał raport CIA - z drugiej strony zaliczana ona zostaje do grupy wyłaniających nowych potęg (BRIC), jak prognozuje wybitny ekonomista, jakim jest Jeffrey Sachs.
Z oczywistych względów wszelki strategiczny namysł nad sytuacją geopolityczną Polski i Środkowej Europy musi uwzględniać rozwój sytuacji w Rosji i przewidywaną politykę Moskwy. Jest więc się nad czym zastanawiać.
Przesłanki pesymistycznych dla Rosji prognoz są dość oczywiste. Na pierwszym miejscu wymienia się najczęściej dane demograficzne. Zwraca się uwagę nie tylko na zmniejszanie się ilości ludności (z 148,6 mln w roku 1993 do 141,9 w roku 2010). Istotne jest też szybkie jej starzenie, niska oczekiwana długość życia i pogarszający się stan zdrowotny. Nieobojętne są też kwestie terytorialno-demograficzne - faktyczne wyludnienie terenów na Wschód od Uralu, procentowy wzrost ludności nierosyjskiej w całości populacji, w tym przede wszystkim wyznawców islamu.
Druga przesłanka pesymistycznych prognoz związana jest surowcowym charakterem rosyjskiej gospodarki. Zasoby surowcowe Rosji zdają się być ogromne, ale jej eksport opiera się w dużym stopniu na sprzedaży gazu i ropy. […] Wreszcie wśród pesymistycznych przesłanek przyszłości Rosji wymienia się niski potencjał modernizacyjny.
Pesymistyczne prognozy dla Rosji mogą być postrzegane nad Wisłą i w całej Europie Środkowej, jako prognozy wybawiające z zagrożenia od Wschodu, jeśli trzymać się tradycyjnego spojrzenia na geopolitykę całego regionu. Słabnięcie Rosji, jeśli przyjąć takie założenie, ugruntowane doświadczeniem historycznym, musiałoby być postrzegane jako czynnik pozytywny.
Należy jednak także rozważać, czy słabnięcie Rosji jako geopolitycznego kolosa oznacza również słabnięcie Rosji względem Polski i Europy Środkowej. Ogólnikowa teza o słabnięciu Rosji może być wyrazem „myślenia życzeniowego”, podobnie jak przesadne straszenie Rosją jest wyrazem tradycyjnych lęków.
Trzeba też niezbędnie rozważać czy pesymistyczne dla Rosji prognozy są najbardziej prawdopodobne i czy gdyby się spełniały, jakie wywierało by to wpływ na sytuację Polski, czy bardziej pozytywne dla Rosji prognozy z konieczności oznaczałaby pogorszenie polskiej sytuacji geopolitycznej.
Trudno rozważać te kwestie inaczej, jak rozważając różne i nader odmienne scenariusze przyszłości Rosji i ich możliwe konsekwencje dla Polski. Taki sposób analizy stroni od jakichkolwiek proroctw, pomagając zrozumieć już dziś ujawniające się tendencje.
Prezentacja scenariuszy na
http://kazwoy.wordpress.com/2012/07/14/przyszlosc-rosji-rozbiezne-scenariusze-2020-50/
